اثر یک دوره تمرین ایستگاهی منتخب بر برخی شاخص های ضد اکسایشی گلبول سفید در زنان

چکیده: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر یک دوره تمرینات ایستگاهی منتخب بر عوامل دستگاه ایمنی شامل آنزیم های میلوپراکسیداز (mpo) و الاستاز ( ela) در زنان تمرین نکرده انجام گرفت. برای این منظور 30 نفر دانشجوی زن رشته های غیر تربیت بدنی دانشگاه پیام نور سبزوار با دامنه سنی 25-18 سال به طور تصادفی انتخاب و مجدداً به طور تصادفی به دو گروه تجربی (تعداد 15 نفر، میانگین سن88/0 ± 7/20 سال، میانگین قد18/5 ± 3/154 سانتی متر، میانگین وزن59/10 ± 0/58 کیلوگرم و میانگین شاخص توده بدنی19/4±3/24 کیلوگرم بر متر مربع) و گروه کنترل (تعداد 15 نفر، میانگین سن 8/1±7/20 سال، میانگین قد 24/7 ± 4/157 سانتی متر، میانگین وزن 09/9 ±1/53 کیلوگرم و میانگین شاخص توده بدنی33/3 ± 4/21 کیلوگرم بر متر مربع) تقسیم شدند. گروه تجربی هفته ای سه روز، به مدت هشت هفته تمرینات ایستگاهی منتخب انجام دادند. گروه کنترل فعالیتی انجام نداد. از هر دو گروه در دو نوبت ( یک ساعت قبل فعالیت و 24 ساعت پس از انجام فعالیت) نمونه های خونی برای سنجش میزان تغییرات mpo و ela اخذ گردید. برای اندازه گیری میزان تغییرات mpo و ela سرم از روش الایزای ساندویجی استفاده شد. برای تعیین نرمال بودن داده ها از آزمون کلموگراف اسمیرنوف و از آزمون t برای تعیین میزان تغییرات درون و برون گروهی استفاده شد. نتایج نشان داد میزان تغییرات mpo و ela در هیچ یک از گروه های تجربی و کنترل معنی دار نبود (05/0p›) تغییرات بین گروهی نیز از لحاظ آماری معنی دار نشد. به دنبال نتایج این پژوهش می توان نتیجه گرفت که تمرینات ایستگاهی منتخب این پژوهش نمی تواند چالش لازم را برای بهبود و افزایش کارایی دستگاه ایمنی در افراد غیر فعال ایجاد نماید. واژگان کلیدی: تمرین بی هوازی، زنان تمرین نکرده، میلوپراکسیداز(mpo) و الاستاز (ela)